มือน้ำไก่ชนที่ไม่มีใครเห็น แต่ทุกชัยชนะมีเขาอยู่เบื้องหลัง

โดย | ไก่ชนออนไลน์

เช้าวันนั้นผมตั้งใจไปสนามชนไก่แถบอีสานเพื่อตามหาเรื่องราวใหม่ ๆ ให้แฟนไก่ชนออนไลน์ได้อ่านกัน แต่พอเดินผ่านแถวซุ้มที่คนล้อมเยอะ ๆ มุ่งหน้าไปยังข้างเวที บางอย่างกลับสะกิดสายตาผมมากกว่าเสียงเชียร์หรือไก่ชนตัวไหนจะดุเพียงใดเสียอีก ผมเห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่เงียบ ๆ ข้างกองผ้าสามผืนและขันน้ำเก่า ๆ ที่ใครมองผ่านก็คิดว่าเป็นของธรรมดา แต่ในวงการไก่ชนไม่มีของธรรมดา สิ่งที่เห็นง่ายที่สุดมักมีบทบาทสำคัญที่สุดเสมอ

ชายคนนั้นชื่อ “ลุงฉาย” มือน้ำที่นักเลงไก่รุ่นเก่าเรียกด้วยน้ำเสียงเคารพ เห็นแบบนี้แต่ลุงฉายผ่านไฟท์ระดับเงินแสน เงินล้าน มานับไม่ถ้วน แม้จะไม่มีชื่ออยู่บนป้ายประกาศคู่ชน แต่ทุกไก่ชนที่ผ่านมือน้ำของแกกลับยืนระยะดีอย่างน่าประหลาด จนหลายคนเชื่อกันว่าแกมีตาอ่านไก่มากกว่าคนอื่นหนึ่งก้าวเสมอ ขนาดผมที่ติดตามไก่ชนออนไลน์แทบทุกสนามยังอดสงสัยไม่ได้ว่าแกทำอะไรให้ไก่มันสู้ดีขนาดนั้น

ตอนที่ผมเข้าไปทัก ลุงกำลังเอาหลังมือแตะขวดน้ำใสเหมือนกำลังชั่งอุณหภูมิด้วยผิวหนังแทนเทอร์โมมิเตอร์ ผมถามเล่น ๆ ว่าเช็กอะไร แกตอบสั้น ๆ ว่า “เช็กว่าพอดีวันนี้มันไหวมั้ย” ประโยคที่ฟังแล้วเหมือนลอย ๆ แต่กลับมีความหมายลึกมากในโลกของไก่ชน เพราะน้ำหนึ่งขันผิดอุณหภูมิ ไก่แข็งอย่างไรก็หมดเร็ว เหมือนน้ำเย็นเกินก็ทำไก่สะดุ้ง น้ำร้อนเกินก็ทำไก่เครียด ลุงฉายบอกว่าต้องใช้น้ำที่ “พอดีไก่” และแต่ละตัวก็ชอบไม่เหมือนกัน เหมือนคนเราที่บางคนชอบอาบน้ำอุ่น บางคนชอบน้ำเย็น ไก่ก็มีนิสัยแบบนั้นเหมือนกัน

พอถึงเวลาพักยก ความสนุกของไก่ชนไม่ใช่อยู่แค่ตอนที่ไก่กำลังเตะ ย้ำ ออกแข้ง หรือแลกวง แต่กลับอยู่ในหนึ่งนาทีที่บรรยากาศทั้งสนามดูจะเงียบลงอย่างไม่มีเหตุผล ทุกตาไปจับอยู่ที่ไก่บนเวที แต่ผมกลับหันไปมองมือของลุงฉายที่กำลังเช็ดตัวไก่ ความนิ่ง ความเร็ว และความแม่นยำของแกทำให้ผมรู้ทันทีว่านี่แหละงานจริงของมือน้ำ ไม่ใช่แค่สาดน้ำแล้วปล่อยไก่กลับไป แต่คือการอ่านว่าไก่เจ็บตรงไหน เหนื่อยระดับไหน หายใจลึกหรือหายใจสั้น กล้ามสั่นเพราะล้าหรือเพราะตื่นกลัว

ลุงใช้ผ้าแค่สามผืน แต่เหมือนแยกหน้าที่ของมันออกแบบแม่นยำ ผืนหนึ่งไว้ซับเหงื่อ ผืนหนึ่งรีดน้ำให้กล้ามคลาย และอีกผืนหนึ่งเหมือนผ้าปลุกเลือด ทำให้ไก่ดูฟื้นกลับมามีประกายตาแบบพร้อมสู้ ทั้งหมดนี้ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาที แต่เป็นหนึ่งนาทีที่สำคัญกว่าการตีทั้งไฟท์ เพราะถ้าฟื้นช้าไปเพียงห้าวินาที อาจทำให้ไก่เสียจังหวะตั้งแต่เริ่มยกถัดไป และสำหรับไฟท์ระดับหลายแสนหรือแมตช์ไก่ชนออนไลน์ที่มีคนดูเป็นหมื่น ๆ นั่นคือความต่างที่เห็นชัดยิ่งกว่าแผลตีดี ๆ เสียอีก

ผมนั่งดูตอนลุงฉายส่งไก่ลงสนามอย่างใกล้ชิด เห็นมือแกประคองหลังไก่เบา ๆ เหมือนกำลังสื่อสารบางอย่างโดยไม่ต้องใช้คำพูด ไก่ของแกยืดคอขึ้นนิดเดียว เหมือนรับรู้สัญญาณแล้วพุ่งเข้าใส่คู่ต่อสู้ทันทีทันใด จังหวะนั้นเสียงสนามดังสนั่นอีกครั้ง ยิ่งเห็นยิ่งรู้ว่าจังหวะส่งมีพลังมากกว่าที่คนดูคิด ไม่ใช่แค่ปล่อยไก่ออกไป แต่เป็นเหมือนประตูที่ผลักให้ไก่เข้าสู่โหมดนักสู้จริง ๆ

ในตอนที่ไฟท์จบลงและคนเริ่มทยอยออกจากสนาม ผมถามลุงว่าทำไมหลายคนถึงบอกว่ามือน้ำดีช่วยให้ไก่ชนชนะครึ่งเกม ลุงหันมามองแล้วพูดช้า ๆ ว่า “ไก่เก่งมันตีเองได้ แต่ไก่ใจถึงมันต้องมีคนที่มันเชื่ออยู่ข้างหลัง” ประโยคนี้ติดหูผมจนถึงตอนที่กลับออกจากสนาม มันเหมือนคำตอบที่อธิบายโลกของไก่ชนได้ครบทุกมุม ไม่ว่าจะบนเวทีจริงหรือในไก่ชนออนไลน์ที่คนดูทั่วประเทศกำลังเชียร์อยู่หลังจอ

วันนั้นผมเดินออกจากสนามด้วยความรู้สึกว่าเราเห็นการตี เห็นแผล เห็นผลแพ้ชนะ แต่มีบางอย่างที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นเลย มือน้ำที่อยู่มุมเงียบ ๆ ข้างสนามกำลังตัดสินชะตาของไก่ชนหนึ่งตัวแบบไม่ต้องออกแข้งแม้ครั้งเดียว และมันทำให้ผมเข้าใจมากขึ้นว่าในโลกไก่ชน ทุกชัยชนะไม่เคยเป็นของไก่ตัวเดียว แต่เป็นของทั้งทีม โดยเฉพาะคนที่อยู่ข้างหลังที่ไม่เคยอยู่ในกล้องหรือบนโปสเตอร์เลยสักครั้งเดียว